This Browser is no longer supported. Please switch to a supported Browser like Chrome, Firefox, Safari or Edge.
Ogrzewanie i chłodzenie przy pomocy płyt gipsowo-kartonowych
GBP-10
Obszary zastosowania
Płyty gipsowo-kartonowe do ogrzewania/chłodzenia powinny być wybierane przede wszystkim do budynków, w których nie jest możliwe lub byłoby możliwe zastosowanie rozwiązania mokrego (tynk, monolityczna płyta betonowa), ale gdzie preferowana jest szybsza i czystsza metoda budowy:
lekkie budynki,
przestrzenie dachowe,
przestrzenie wewnętrzne z sufitami podwieszanymi,
remont budynku, modernizacja ogrzewania.
Panel GBP-10
Płyta grzejna to arkusz płyty gipsowo-kartonowej o grubości 15 mm z rurami o średnicy 10 mm biegnącymi pod jedną płaszczyzną. Rura jest umieszczona w rowkach w panelu i na całej swojej powierzchni jest otoczona materiałem wypełniającym szczeliny, co zapewnia lepsze przewodzenie ciepła. W celu zwiększenia wytrzymałości płyty, strona rurowa pokryta jest warstwą kleju elastycznego wzmocnionego siatką szklaną. Rozstaw rurek wynosi 75 mm. Strona z rurkami w panelu będzie stroną tylną, zwróconą w kierunku profilu lub podłoża.
Strona bez rury będzie zwrócona w stronę pomieszczenia i będzie miała cienką przerywaną linię wyznaczającą ślad rury biegnącej do niej, pokazując miejsce, w którym nie należy wiercić. (Rury przyłączeniowe do paneli mają długość 1 m, dzięki czemu mogą bezpiecznie sięgać do rury rozdzielczej 20x2 mm nawet w przypadku przesunięcia, które często jest wymagane w przypadku spoin tynkarskich. Płyty gipsowo-kartonowe standardowo wykonane są z płyt nieimpregnowanych (RBI lub RFI), ale na życzenie klienta dostępne są również w tej jakości. Maks. temperatura medium: 50 °C
Powierzchnia płyty (A) i długość rury (l) biegnącej wewnątrz niej:
A=2,4 m2, l= 32m
A=1,2 m2, l=16 m
A=0,6 m2, l= 8,2m
konstrukcja panelu
Sterowanie grzaniem i chłodzeniem
Istnieje zapotrzebowanie na system sterowania do niezawodnej, ekonomicznej pracy systemów grzewczych i chłodniczych. Aby wybrać właściwe rozwiązanie, niezbędna jest znajomość struktury obsługiwanego systemu, parametrów sterowanych jednostek, rodzaju zadań do wykonania oraz, notabene, oczekiwań użytkownika.